Προβλέψεις 2015 - μήπως είναι φήμες;

Αποφεύγω να κάνω προβλέψεις για τις νέες χρονιές, γιατί συνήθως βγαίνω αληθινός και ο λογαριασμός μου στο twitter γίνεται ενεργός από DMs και απειλές για τη ζωή μου. Γιατί νομίζεις ότι έκανα πλαστική στα αυτιά και ονόμασα το avatar μου "Ntimis_K"; Αυτή τη φορά και μετά από μερικά χρόνια, ανοίγω το σεντούκι με τα σάπια κουφάρια των προγόνων μου, βάζω ό,τι απέμεινε από τα αποξηραμένα κορμιά τους μέσα σε μια κατσαρόλα, πετάω μέσα μερικά CD και λίγα USB με ταινίες και σειρές, προσθέτω ginger και κρόκο Κοζάνης και στον καπνό τους βλέπω την αλήθεια.

*Φήμες λένε πως η Taylor Swift δεν μπορεί να γράψει πλέον τραγούδια, γιατί τους έχει πάρει όλους και δεν έχει από ποιον να χωρίσει, για να εμπνευστεί.

Το 2015 είναι (πάλι) η χρονιά της Taylor Swift. Η βλάχα της καρδιάς μας, που από κορίτσι των αγρών και του country Νότου έγινε ποπ σταρ και κορίτσι του Jake Gyllenhaal (έξαλλος), θα επιδιώξει να πάει ένα βήμα παραπέρα και να κάνει ένα ακόμα crossover μετά την ποπ καταξίωση. Θα βάλει κώλο και βυζί, θα ηχογραφήσει hip-hop δίσκο με τον Drake και τον Kanye West, ενώ θα αποσπάσει το Grammy του 16 για τον καλύτερο hip-hop δίσκο της χρονιάς, όντας η πρώτη γυναίκα που θα το έχει καταφέρει αυτό. Το πρώτο single μέσα από αυτό θα είναι το "Cobra" και θα περιέχει το raw footage από το "Anaconda", στα πλαίσια του οποίου η Minaj θα φαίνεται διπολική, μιας και τα οπίσθιά της θα την καλούν να κάνει πράγματα που η ίδια θα αρνείται. Η καθολική εκκλησία θα θελήσει να κάνει εξορκισμό στα οπίσθιά της, κάτι που δεν θα έχει γίνει ποτέ ξανά στην ιστορία του γνωστού κόσμου. Η Nicki, η δική μου κι η δική σου Nicki, θα θεωρηθεί η πρώτη περίπτωση σιαμέζων που δεν θα έχει δύο κεφάλια. Παπαράτσι και nightcrawlers του Los Angeles θα φωτογραφήσουν τη Nicki να ταίζει το βράδυ τα οπίσθιά της και να τους λέει παραμύθια για καληνύχτα, αποκαλώντας τα "Christina".

*Φήμες λένε πως το sequel του "Nightcrawler" θα είναι και πάλι με τον Jake Gyllenhaal, ο οποίος θα κυνηγάει μια αποκλειστική φωτογραφία των Nicki Minaj's. Το soundtrack θα υπογράφει η Taylor Swift.

Η ιστορία των τριών κοριτσιών δεν σταματάει εκεί. Η κυκλοφορία του "Cobra" της Swift θα σηματοδοτήσει και μια άλλη αλλαγή, μιας και η Nicki Minaj θα κάνει επέμβαση για να αποκοπεί από την όπισθεν αδερφή της σε ένα μυστικό νοσοκομείο της Βαρκελώνης κάπου στη Rabal. Θα αφαιρέσει κάθε σιλικόνη από πάνω της, θα γίνει μικροσκοπική, θα μάθει στην κιθάρα τη Λα Μινόρε και τη Σολ Ματζόρε, θα γράψει κιθαριστικά anthems και στην ίδια απονομή του 16 θα κερδίσει το Grammy για τον country δίσκο της χρονιάς. Η Taylor και η Nicki, αφού πλέον θα τα έχουν κάνει όλα, θα γίνουν φίλες κολλητές. Τύπου ψαλίδια. #λεσβιανισμός

*Φήμες λένε πως το φινάλε του "American Horror Story: The Freak Show" θα περιλαμβάνει τη Nicki, η οποία θα σκοτώνει τις Sarah Paulson's και θα τις παραδίδει στο μουσείο.

Η Mariah Carey θα αποδειχτεί ότι είναι το μεγαλύτερο τρολ του αιώνα, μιας και πίσω από τη φωνή της βρίσκεται η ελληνικής καταγωγής Μαρία Κάρη. Η Μαρία δεν θα κάνει ποτέ καριέρα στην Αμερική, αλλά θα έρθει στην Ελλάδα και θα τραγουδήσει σε μαγαζί με την Ανέτ Αρτάνη, τη Τζούλι Μασίνο, τη Μαντώ και την Άννα Βίσση. Το σχήμα θα λέγεται "Διεθνής Καριέρα".

*Φήμες λένε πως ο Woody Allen θα σκηνοθετήσει τη Nicki και τα μάγουλά της, Christina, στο δρόμο προς την τελική επέμβαση, σε ένα mockumentary-παραγγελία του HBO των 6 επεισοδίων. Ο τίτλος θα είναι "Nicki Christina Barcelona".

Η Amy Poehler δεν θα καταφέρει ποτέ να κερδίσει βραβείο Emmy, ακόμα και μετά την 18ή υποψηφιοτητά της στα τέλη του 15 (έχει ήδη 15, βάλε άλλες δύο για τις Χρυσές Σφαίρες στις αρχές του 15 κι άλλη μία για τον τελευταίο κύκλο του "Parks and Recreation" = 18). Το ίδιο θα πάθει κι η Amy Adams, η οποία θα προταθεί φέτος για Όσκαρ για το "Big Eyes" και του χρόνου για τη ζωή της Janis Joplin, συγκεντρώνοντας έτσι 7 αδικοχαμένες χρονιές από το 2005 μέχρι το 2016. Οι δυο τους θα συνεργαστούν στο νέο must-watch της τηλεόρασης, το σενάριο των οποίων θα υπογράφει η ελληνικής καταγωγής Tina Fey. Ο τίτλος θα είναι "I see it all blue" κατά το ελληνικό "Τα βλέπω όλα μπλε". Καμία δεν θα κερδίσει βραβείο στα Emmy του 17, ούτε καν θα προταθεί. Η Σταματίνα θα κερδίσει το ένατο. Ο τίτλος της σειράς για τη δεύτερη σεζόν θα αλλάξει σε "Blue is the new Orange, which was the then new Black". Η δεύτερη σεζόν δεν θα προβληθεί ποτέ λόγω χαμηλής τηλεθέασης της πρώτης. Στη θέση του θα παίξει το νέο animation project του Woody Allen με τίτλο "Minnie Christina Barcelona", όπου ο Mickey Mouse παρατάει τη Minnie και πάει στη Βαρκελώνη για την καρδιά της νέας του αγάπης, της Christina. Στη φωνή της Christina θα ακούμε τη Minnie Driver.

*Φήμες λένε πως η Christina της Nicki θα κερδίσει το Emmy για "Best Supporting Actress For A Mini-Series Or A TV Movie" το 2016, αλλά δεν θα είναι εκεί να το παραλάβει, μιας και η επέμβαση θα έχει επιτρέψει μόνο στη Nicki να ζήσει. Το βραβείο θα παραλάβει η Nicki.

Η Σταματίνα Τσιμτσιλή θα κυκλοφορήσει το δεύτερο βιβλίο της, sequel του ήδη γνωστού best-seller που μπορείτε να βρείτε στις εκδόσεις Ψυχογιός, "Όλα για λίγο Παράδεισο". Το δεύτερο μέρος θα περιλαμβάνει την τραγική συνέχεια της Λήδας και των βογγητών της και θα έχει τίτλο "Όλα για λίγη μιζέρια". Το γράψιμο της Σταματίνας θα γίνει πιο ωμό και σκληρό, η ηρωίδα της θα γίνει σύμβολο για όλες τις γυναίκες ανά τον κόσμο, το βιβλίο θα μεταφραστεί σε 123 γλώσσες και τοπικές διαλέκτους, ενώ θα μεταφερθεί και στον κινηματογράφο από τον David Fincher. Το "All about Misery" θα είναι το επόμενο project του Fincher μετά το "Gone Girl", το οποίο επιτέλους θα του χαρίσει το πρώτο Όσκαρ σκηνοθεσίας μετά από αρκετές υποψηφιότητες. Η ίδια η Σταματίνα θα κάνει την προσαρμογή του σεναρίου και θα προταθεί για Όσκαρ και θα το κερδίσει στην κατηγορία "Best Adapted Screenplay", δύο χρόνια μετά την επερχόμενη νίκη της Gillian Flynn για το "Gone Girl". Οι δυο τους θα γίνουν φίλες κολλητές. Τύπου ψαλίδια. #λεσβιανισμός

*Φήμες λένε ότι η Σταματίνα Τσιμτσιλή και η Σταματίνα Fey θα γιορτάζουν μαζί το nameday τους από το 2017 και μετά σε μια ελληνική ταβέρνα στην Αστόρια με live μουσική από την Taylor Swift και τη Μαρία Κάρη.

Σκετς Νο 9: Το Γιαπωνέζικο Άνιμε - The Xmas edition

Εδώ και λίγο καιρό, μελετώ διεξοδικά το ανθρώπινο δράμα, τον τρόπο αντιμετώπισής του, τις θεμιτές μα ενοχικές αλλαγές των Χριστουγέννων, τα new year's resolutions, τις μάχες της φύσης και της επιστήμης και διάφορα άλλα τέτοια. Κατέληξα στο συμπέρασμα πως δεν μπορώ να βγάλω άκρη. Αν μη τι άλλο όμως, μου κάνουν καλό πρόλογο. Γιατί στη συνέχεια, όλο και κάπου θα κολλήσουν νοηματικά. Κάποια από αυτά στις επόμενες παραγράφους και μερικά άλλα πιο μελλοντικά, ανάμεσα σε ένα αιδοίο που πήγε να μου φάει τα δάχτυλα και στο δράμα που ζω από τη μέρα που θυμάμαι τον εαυτό μου με το πιο υποτιμημένο πράγμα στον κόσμο - το σουσάμι.

Είμαι αρσενικό μετρίου αναστήματος. Είμαι ένα μέτρο και εβδομήντα τέσσερα εκατοστά, αλλά στην ταυτότητα ζήτησα να μου βάλουν ένα μέτρο και εβδομήντα έξι εκατοστά. Το έκαναν. Επίσημα, λοιπόν, μπορώ να θεωρούμαι ένα μέτρο κι εβδομήντα έξι εκατοστά, ακόμα κι αν κάποιος με μετρήσει και με βρει ένα μέτρο και εβδομήντα τέσσερα εκατοστά. Επίσημα δεν είμαι τόσο κι αυτό μετράει, ειδικά στη χώρα που ζω. Με την ίδια λογική, στις εφαρμογές για αναζήτηση σεξ θα μπορούσα να βάλω "Extra large" για το μέγεθος του μορίου μου, γιατί ό,τι δηλώσεις, είσαι. Είναι η ίδια λογική που ο μέσος όρος του ανδρικού μορίου στην Ελλάδα δεν ξεπερνάει, σύμφωνα με μελέτες, τα δεκαπέντε εκατοστά, αλλά στις εφαρμογές ο μέσος όρος ξεπερνάει τα δεκαεννιά. Αυτό οδηγεί σε δύο συμπεράσματα: 1) Οι άνδρες στην Ελλάδα έχουν μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους και 2) Οι άνδρες στην Ελλάδα έχουν μικρό τσουτσούνι. Τι βολικό που θα ήταν οι επιθετικοί προσδιορισμοί ως προς το μέγεθος να ήταν εκ διαμέτρου αντίθετοι! Μεγάλα μόρια με μικρή ιδέα για κάθε εαυτό. Θα ήμασταν τόσο ταπεινοί, που θε λέγαμε με σκυμμένο το κεφάλι: "Δεν μετράει το μέγεθος". ΛΟΛ (LOL aka Laugh Out Loud). ΛΟΛ και για την παρένθεση.

Στην ίδια ταυτότητα, τα μάτια μου είναι καστανά, ενώ στην πραγματικότητα είναι λαδί. Ζήτησα να μου βάλουν αυτό το χρώμα στην ταυτότητα, αλλά δεν το έκαναν, γιατί μπορούσαν να βάλουν μόνο "πράσινα" και δεν έχω πράσινα. Αν επέμενα, μάλλον θα μπορούσα να τους πείσω να μου γράψουν "πράσινα", αλλά είχα ήδη εκπλαγεί από την αφέλεια της ελληνικής αστυνομίας, που ένιωθα πως έπρεπε να ισορροπήσω το ένα μέτρο και τα εβδομήντα έξι εκατοστά. Θα ήθελα λοιπόν, για τις ανάγκες του κειμένου, να θεωρηθεί από όλους πως έχω λαδί μάτια και πως είμαι ένα μέτρο και εβδομήντα έξι εκατοστά, είναι μέγιστης σημασίας για την ψυχική μου ηρεμία. Μπορείτε να το βαφτίσετε "Δώρο στο Νικόλα για τα Χριστούγεννα", θα με κάνει χαρούμενο. Κι έτσι τα παιδάκια στη Ζανζιβάρη θα σταματήσουν να πεθαίνουν από την πείνα.

Μεγάλωσα σε μια οικογένεια που ένα χριστουγεννιάτικο τραπέζι με όλο το σόι ήταν τόσο γραφικό, που κάνει το "Γάμος αλά ελληνικά" να μοιάζει με την πραγματικότητα. Βασικά, μια οικογενειακή μας γιορτή μας θα μπορούσε να είναι μια σουρεαλιστική ταινία πάνω στην πραγματικότητα του "Γάμος αλά ελληνικά", το οποίο είναι (ή ήθελε να είναι) μια σουρεαλιστική ταινία της ελληνικής πραγματικότητας. Beat that, Νία Βαρντάλος, η ζωή μου είναι δύο φορές πιο γραφική από την ταινία σου.

Πολλές φορές σε τέτοια τραπέζια, ανάμεσα σε καλοψημένα ζώα, πατατοσαλάτες, κακής αισθητικής τζιν, κλαρίνα στη διαπασών, γιρλάντες στο χρυσοκόκκινο του δυστυχισμένου εμετού και μελαχρινά γυναικεία μουστάκια, φανταζόμουν πώς θα ήταν να σηκωθώ και να πω "Σας έχει σιχαθεί η ψυχή μου, νισάφι πχια με την επανάληψη κάθε χρόνο, υποφέρουν τα σωθικά μου". Οι αντιδράσεις ήταν πολλές στο μυαλό μου. Οι επικρατέστερες όμως μέχρι και σήμερα είναι μόλις τρεις:

1. Παθαίνουν όλοι ανακοπή καρδιάς και πεθαίνουν. Η αστυνομία θεωρεί πως με κάποιο τρόπο τους ξεπάστρεψα όλους, κάτι που δεν απέχει από την αλήθεια, και έτσι με κλείνουν σε αναμορφωτήριο. Εκεί με φοβούνται όλοι, γιατί κανείς δεν έχει κάνει μεγαλύτερο έγκλημα, οπότε έχω τον σεβασμό τους. Εκτός από το σεβασμό όλων, θα μπορώ να έχω και τον οργασμό όλων (ησυχία, δεν έγραψα "κώλο" ή "πούτσο", θα ήταν άκομψο). Θα είμαι αρχηγόπουλο, θα μου κάνουν όλοι τα χατίρια, θα έχω την ησυχία μου, θα διαβάσω για να μορφωθώ και όταν ενηλικιωθώ, θα γίνω δικηγόρος με online μαθήματα σε κάποιο βρετανικό πανεπιστήμιο, ώστε στα εικοσιδύο μου να υπερασπίσω τον εαυτό μου δικαστικά και να με αθωώσω για πάντα.

2. Κλαίνε όλοι από συγκίνηση και με αγκαλιάζουν που επιτέλους τα βρήκα με τον εαυτό μου, ώστε να παραδεχτώ στους ανθρώπους της ζωής μου ότι αυτή είναι η αλήθεια μου. Ο πατέρας μου, μου δίνει μια αντρική χειραψία και μου υπόσχεται πως όταν γυρίσουμε σπίτι, θα μου ανοίξει τραπεζικό λογαριασμό, τον οποίο θα χρηματοδοτεί κάθε μήνα, ώστε στα δεκαοχτώ να αγοράσω το δικό μου σπίτι στο κέντρο της Αθήνας, για να είμαι ανεξάρτητος. Η μάνα μου κλαίει από χαρά, όπως κλαίνε οι μανάδες που θα γίνουν γιαγιάδες, αλλά είναι ακόμα μικρές σε ηλικία και μπορούν να φοράνε στράπλες.

3. Σιωπή. Σουρεαλισμός. Εκείνη τη στιγμή, η μητέρα μου σηκώνεται και δηλώνει ότι έχει κερατώσει τον πατέρα μου έξι φορές. Ο πατέρας μου σηκώνεται και δηλώνει πως έχει δεύτερη οικογένεια. Η ξαδέρφη μου σηκώνεται και δηλώνει πως είναι ερμαφρόδιτη. Ο θείος μου σηκώνεται και δηλώνει πως όταν είναι μόνος του, χρησιμοποιεί φουσκωτή κούκλα για να αυνανιστεί (ησυχία, δεν έγραψα "για να τραβήξει μαλακία", θα ήταν άκομψο). Η θεία μου σηκώνεται και δηλώνει πως έχει κάνει αλλαγή φύλου, μιας και ήταν άνδρας. Μεταξύ μας, το τελευταίο θα μπορούσε να είναι αλήθεια, δεν έχει καλές σχέσεις με τα οιστρογόνα.

Ας το παραδεχτούμε όμως, το πρώτο είναι το πιο πιθανό από όλα τα σενάρια.

Μία από τις πιο έντονες ιστορίες που θυμάμαι στα χριστουγεννιάτικα τραπέζια είναι αυτή στο χωριό μου πριν από περίπου είκοσι τρία χρόνια, νομίζω ήμουν εννιά (βασικά, είναι απλή αριθμητική αφαίρεση, σίγουρα εννιά ήμουν). Πρωταγωνίστρια η μητέρα μου. Τότε, λοιπόν, ετοιμαζόμασταν να κάτσουμε να φάμε γύρω από τα δύο τραπέζια που είχαν στρωθεί με φαγητά που θα μπορούσε να τρώει μια τετραμελής οικογένεια για ένα μήνα σε περίπτωση πυρηνικής έκρηξης στο Λαύριο. Εγώ για πλάκα τράβηξα την καρέκλα στην οποία πήγε να στρογγυλοκαθίσει. Ξεκαρδίστηκα στα γέλια κι ένιωθα πως είχα κάνει μεγάλη εξυπνάδα. Σε άλλη περίπτωση, αυτό θα ήταν αστείο για όλους, ειδικά αν ήταν στα πλαίσια ενός σκετς στο Saturday Night Live. Σε αυτή την περίπτωση, η μάνα μου είχε ήδη σπασμένα τρία της πλευρά από οικογενειακό τρακάρισμα λίγα χρόνια πριν. Δεν γέλασε κανείς. Γέμισα ρυτίδες από την αμηχανία και το φόβο. Με λίγη ακόμα προσπάθεια, θα μπορούσα να αποκτήσω και χοληστερίνη. Δράμα. Ξαφνικά, η κάμερα του SNL έκανε ζουμ στο πρόσωπό μου και απέκτησα μάτια γιαπωνέζικου άνιμε. Αλλά όπως στρώνεις, κοιμάσαι.

Ευτυχώς, σήμερα μπορώ να λέω περήφανα πως δεν συμμετέχω πλέον σε τέτοιες φιέστες. Στρώνω αλλιώς και κοιμάμαι πιο ήρεμα.

Αυτά. Σας αφήνω. Βάζω να δω House Of Cards που ένας κογκρέσος κι η γυναίκα του κάνουν τρίο με τον σωματοφύλακά τους. Γιατί αν δεν κλείσω 10 ώρες προβολών μέσα σε ένα 24ωρο, θα χάσω το έπαθλο για τον πιο party pooper 32χρονο στο ηλιακό σύστημα μέσα στις γιορτές. Parteeeeeyyyyy.

Ονομασία Προέλευσης

Υπάρχουν πολλά γραπτά για την προέλευση και τη δημιουργία της αγάπης, αλλά εγώ μόνο ξέρω πού μπορείς να την εντοπίσεις από το πρώτο της σημαδί ή την πρώτη ένδειξη ύπαρξής της. Γιατί οι δικές μου μελέτες είναι οι πιο επιστημονικά τεκμηριωμένες και επιθυμώ να μην εξηγήσω το "πώς" και το "γιατί", αλλά θα εκθέσω τα πορίσματά μου και θα προσφέρω στην ανθρωπότητα την αλήθεια, γιατί αξίζει να την ξέρει.

Σκοταδοχρόνια:
Η αγάπη άρχισε να δημιουργείται στο σκοτάδι, πριν καν υπάρξει ο κόσμος. "The big bang theory" λέγεται ευρέως. Της πήρε περίπου 37.000.000 σκοταδοτοχρόνια για να οριστικοποιήσει τη μορφή της, που μέχρι και σήμερα δεν έχει αλλάξει και πολύ. Διαμορφώθηκε από την ικανότητά της να προβλέπει, να βιώνει, αλλά και να θυμάται ισόποσα. Για τόσα εκατομμύρια χρόνια αποσπούσε πληροφορίες από παντού και από πάντα και είναι η μοναδική που ξέρει πότε άρχισε και πότε θα τελειώσει ο κόσμος. Φήμες λένε πως δεν έχει σκοπό να επαναλάβει το ίδιο "μπουμ" για το τέλος του κόσμου, μιας και στους στόχους της είναι ένα διακριτικό fade out.

Αγαπίνη:
Η αγάπη αρχίζει και συντίθεται στη μήτρα. Μέχρι και τον ένατο μήνα, δεν υπάρχει πουθενά. Σε αυτή συντελούν σταδιακά η καλή διατροφή, η εξωτερική ηρεμία, το περπάτημα, τα όμορφα λόγια, η ορχηστρική μουσική (προσοχή στον Μπαχ) και η γιόγκα. Καταλύτης της οργανικής αυτής αντίδρασης είναι η αγαπίνη, ένα ισχυρό αμινοξύ, που χωρίς αυτό δεν μπορεί να υπάρξει η πρωτείνη της αγάπης. Κατά τη διάρκεια του τοκετού, οι ποσότητες αγαπίνης που παράγονται είναι λίγες, αλλά αρκετές για να παραχθούν μεγάλες ποσότητες της εν λόγω πρωτείνης. Όταν ολοκληρωθεί ο τοκετός, τότε το βρέφος είναι λουσμένο με αγάπη όχι πρωτεϊνικά πλέον, αλλά ενεργειακά. Μεγαλώνοντας, όλη αυτή η ενέργεια θα χρησιμοποιηθεί, ώστε να καθοριστούν τα πάντα πάνω του.

Αυτοσχεδιασμός:
Η αγάπη άκμασε και γνώρισε την post εποχή της, όταν κάποιος άκουσε για πρώτη φορά τζαζ. Τότε ορίστηκε ο αυτοσχεδιασμός ως παράγοντας ακμής της αγάπης και όλοι κατάλαβαν πως αν δεν μπερδέψεις τα μπούτια σου με τον άλλον, δεν θες να τα ξεμπλέξεις. Τότε ήταν που η θέση της ξεκαθαρίστηκε και δεν ήταν μόνο κάτι που μπορούσε να λειτουργήσει ανεξάρτητα, αλλά και στα πλαίσια μιας ευρύτερης κατάστασης, ενός ευρύτερου πλαισίου παραγόντων που ορίζουν τη ζωή, αλλά πάντα με πρωτεύοντα ρόλο. Η αγάπη, για όσους δεν γνωρίζουν, είναι από τότε κιόλας η τρομπέτα της φάσης. Μπορεί να μην ακούγεται συνέχεια, μπορεί να παίζει με σουρντίνα στο βάθος, μπορεί να σολάρει, μπορεί να λείπει από το ensemble για μερικά μέτρα με "ολόκληρες" μουσικές παύσεις, αλλά πάντα θα είναι πάνω-πάνω στην παρτιτούρα και κανείς δεν θα ξέρει πότε θα ακουστεί. Γιατί η αγάπη είναι ο βασιλιάς του αυτοσχεδιασμού.

Η Θεά Όσφρηση

Όταν έχεις συνηθίσει να μυρίζεις μαλακτικό και χλωρίνη για πολλά χρόνια, άντε άοσμο αποσμητικό μασχάλης, είναι πραγματικά δύσκολο να μάθεις να μυρίζεις άσχημα πράγματα και να σου αρέσουν. Ο ιδρώτας για παράδειγμα. Ή το σπέρμα, τα σωματικά υγρά γενικότερα. Ακόμα και μια κακή αναπνοή. Είναι τα γονιδιακά, της οικογένειας, χτυπήματα στη συνείδησή σου (τύψεις), που έχουν σκοπό να επιβάλουν πράγματα, που ουσιαστικά δεν πολυέχεις ανάγκη. Κι αυτό με τις μυρωδιές λειτουργεί πολύ άσχημα και ύπουλα, γιατί παίζει με ένα κομμάτι σου, του οποίου είσαι και θα είσαι έρμαιο - των αισθήσεων.

Ποτέ δεν συνδύαζα μυρωδιές με αναμνήσεις. Δεν το 'χω αυτό γενικά. Είμαι οπτικός τύπος. Αλλά οι μυρωδιές με κάνουν να χαμογελάω. Εξού και παρφουμαρίζομαι συνέχεια στο γραφείο, με αποτέλεσμα να σπάω τα νεύρα στους συναδέλφους μου. Μου φτιάχνει το κέφι. Και δεν μιλάω μόνο για τις μυρωδιές που ταυτίζονται με την καθαριότητα.

Η μυρωδιά, όπως ήδη τη χαρακτήρισα, είναι ύπουλο πράγμα. Από όλες τις αισθήσεις, είναι η πιο υπαρκτή-ανύπαρκτη. Τη νιώθεις υλικά, σαν να την πιάνεις με τα ρουθούνια και να τη χώνεις μέσα σου, την ίδια στιγμή που δεν υπάρχει πουθενά, για να τη δεις, να την αγγίξεις, να τη γευτείς. Βάζω στοίχημα πως από όλες τις αισθήσεις, όσες κι αν είναι, η όσφρηση είναι η πιο αρχαία και υπάρχει πριν ακόμα δημιουργηθεί ο κόσμος κι ο άνθρωπος. Παίζει να ήταν και Θεά. Η Θεά Όσφρηση, σαφώς.

Θέλει μεγάλη προσπάθεια να ξεσυνηθίσεις τη μυρωδιά με την οποία έχεις μεγαλώσει και να βάλεις στη θέση της άλλες, πιο βρώμικες, αιτίες για αναρίθμητες επιλογές στο ράφι με τα απορρυπαντικά. Μυρωδιές, όμως, που έχουν να κάνουν με την ανθρώπινη φύση και τον τρόπο που λειτουργεί ένα σώμα κάτω από όλες τις συνθήκες. Μου πήρε καιρό να καταλάβω ότι κάθε πράξη που προκαλεί μια οσμή στο ανθρώπινο σώμα μπορεί να είναι και ελκυστική. Ή τουλάχιστον αποδεκτή, αν μη τι άλλο. Όταν το κατάλαβα, αργούσα σταδιακά να αλλάξω σεντόνια.

Υπάρχουν στιγμές που οι μυρωδιές του σπιτιού μου είναι τόσο έντονα γαντζωμένες στις μικρές τρίχες της μύτης μου, που μου είναι δύσκολο να μυρίσω την πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα που βρωμάει αλήθεια, υγρασία και δέρμα. Άλλες φορές σκουπίζομαι καλά και μπορώ να τη διακρίνω και να είμαι εντάξει με την ανθρώπινη κι ευάλωτη φύση μου. Στο τέλος της ημέρας, όμως, η αλήθεια είναι μόνο μία: Μόνο αν καταφέρω να αποβάλω μια για πάντα την αίσθηση της καθαριότητας από τη μύτη μου, θα είμαι πραγματικά ευτυχισμένος. Κι ας πλένω πού και πού τα σεντόνια μου. Κυρίως στον καύσωνα του καλοκαιριού.

Πάω να βάλω πλυντήριο.

Βαγόνι 7183

Πολυμέρα Πρώτη

Το όνομά μου πλέον είναι Γέρος. Δεν είναι. Έτσι με αποκάλεσαν τα Νομότ κι έμεινε στις ψηφιακές συνειδήσεις όλων, αφού με βρήκαν παρατημένο κάπου ανάμεσα σε σιδεριές και σάπια γύρη, μετά την τελευταία έκρηξη των λουλουδιών πριν από είκοσι επτά πολυώρες, κάπου στα βορειοανατολικά της πρώην Σαχάρα (νυν Σαχαραήλ μετά την ένωση της Σαχάρα και του Ισραήλ). Με είπαν "Γέρο", γιατί είμαι ο πιο παλιός μηχανισμός μισοζωής. Ήταν τα τελευταία λουλούδια, δεν έμειναν άλλα. Βρήκαν εμένα κι άλλους τριάντα έξι. Μετά την έκρηξη των τελευταίων λουλουδιών, όλη η Νέα Γη έχασε το σαράντα επτά τοις εκατό της συνολικής παραγόμενης ενέργειάς της. Είμαστε οι τελευταίοι ζωντανοί μηχανισμοί του 47ου Κόσμου και αυτό το ταξίδι θα κρατήσει επτά πολυμέρες, το πολύ.

Αυτή τη στιγμή ταξιδεύω στο βαγόνι 7183 προς Σενεγαλία, την πιο πλούσια Πόλη-Κράτος του 25.652 μ.π. (μετά Παρουσίας, Δευτέρας), που δημιουργήθηκε μετά την ένωση των παράλιων της Σενεγάλης και ενός μεγάλου κομματιού της Βραζιλίας. Γράφω αναλυτικά τις λεπτομέρειες της ύπαρξης σήμερα, γιατί όλα τα γραφτά μου/μας θα μεταφερθούν χρονικά για μελέτη και προγραμματισμό. Η μεταφορά πληροφοριών θα φτάσει μέχρι τον 41ο Κόσμο προς τα πίσω και μέχρι τον 49ο Κόσμο μπροστά για λόγους ασφάλειας. Κανένας Κόσμος πριν τη Δευτέρα Παρουσία δεν θα γνωρίζει.

Πηγαίνουμε προς Σενεγαλία με σκοπό να βρούμε εναλλακτικούς τρόπους να παράγουμε ενέργεια, ώστε να αντικαταστήσουμε τα τελευταία λουλούδια. Μόνο εμείς γνωρίζουμε τον τρόπο, γιατί έτσι προγραμματιστήκαμε μετά τη μετατροπή μας, μερικές χιλιάδες χρόνια πίσω. Όλη η σημερινή ύπαρξης μισοζωής (φυσικής ζωής με μηχανική υποστήριξη) εξαρτάται από εμάς τους τριάντα επτά. Ευτυχώς, η ανυπαρξία άγχους (ψυχοσωματική κατάσταση κατά την οποία το άτομο νιώθει πίεση από το βάρος των υποχρεώσεών του, φόβο και ανησυχία, πολλές φορές αόριστη, κάτι που μπορεί να εξελιχτεί και σε μόνιμη ψυχοπαθολογική κατάσταση) μπορεί και λειτουργεί υπέρ όλων των υπάρξεων μισοζωής. Έτσι καταγράφεται στα δεδομένα μου.

Όπως έγραψα και πιο πάνω, το ταξίδι διαρκεί περίπου επτά πολυμέρες. Έτσι όπως το υπολογίζω, θα έχουμε φτάσει στις εγκαταστάσεις σε τρεις μέρες, έτσι όπως ορίζεται ο χρόνος από τον 41ο Κόσμο. Ευτυχώς, τα Νομότ μας φροντίζουν και μας συντηρούν. Οι φυτείες ανθρώπων έχουν φτιάξει υπάρξεις βοηθητικές προς εμάς. Οι παλαιοί Κόσμοι, που, όπως όλοι γνωρίζουν, τους αποτελούσαν αποκλειστικά τα Νομότ, ήταν η ένδειξη πως τα πράγματα έπρεπε να αλλάξουν. Οι σημερινές φυτείες είναι πιο εξελιγμένες. Έχουν χάσει αρκετή από την ανθρωπιά τους, έτσι όπως αποκαλούσαν τις αδυναμίες του είδους, και έχουν γίνει πιο μηχανικοί. Γεγονός που κάνει τη συνεργασία μας άψογη. Άλλωστε, εξαρτώνται από εμάς κι εμείς από αυτούς. Επιλεγμένα Νομότ μετά από κάποιο χρονικό διάστημα διακρίνονται για να μετατραπούν σε ζωντανούς μηχανισμούς. Αυτό στην κουλτούρα τους είναι "τιμή" και μάλιστα μεγάλη. Όλες οι αναμνήσεις τους σβήνονται και δουλεύουν για τη συνέχιση της ύπαρξης.

Ώρα για Απενεργοποίηση.

Πολυμέρα Δεύτερη

Μετά τη φόρτισή μου, το ταξίδι συνεχίζεται για άλλες 6 πολυμέρες. Μόλις με πληροφόρησαν ότι πρέπει να κάνουμε συχνά απενεργοποιήσεις, γιατί δεν υπάρχει αρκετή ενέργεια για επαναφόρτιση και για τους 37. Μερικά Νομότ, στην ανακοίνωση της είδησης, λειτούργησαν με κινήσεις απότομες και τα χείλη τους μιλούσαν ακανόνιστα. Σύμφωνα με την ερμηνεία του επεξεργαστή μου, αυτό λέγεται "πανικός" και "τρέμολο" (μουσικά). Δεν τραγουδούσαν, άρα ήταν πανικός. Είναι η πρώτη φορά που κάνω παρόμοια καταγραφή.

Τα Νομότ θα μας απενεργοποιήσουν για λίγες πολυώρες και θα μας ξυπνήσουν την Τρίτη Πολυμέρα. Εκείνοι πρέπει να δώσουν αναφορά ταξιδιού. Στο μεταξύ, την Τέταρτη Πολυμέρα, θα ανακοινώσουν ποιοι από τα Νομότ θα γίνουν μηχανισμοί, όταν φτάσουμε στον προορισμό μας. Τιμή τους.

Ώρα για Απενεργοποίηση.

Πολυμέρα Τρίτη

Ο επεξεργαστής μου λαμβάνει σήματα πανικού. Τα Νομότ μόλις μας ανακοίνωσαν τον μόνιμο τερματισμό μας και μας προγραμμάτισαν για αυτόν αύριο, την Τέταρτη Πολυμέρα, ακριβώς μετά την ανακοίνωση της Σενεγαλίας για τους νέους υποψήφιους. Οι αναφορές μου δεν θα είναι μακροσκελείς.

Ώρα για Απενεργοποίηση.

Πολυμέρα Τέταρτη

Έγινε η εκκίνηση λίγα πολυλεπτά μετά την ανακοίνωση των νέων μηχανισμών μισοζωής. Από τα 49 Νομότ εδώ μέσα, τα 7 θα μετατραπούν την 7η πολυμέρα που θα φτάσουμε στον προορισμό μας μαζί με άλλα 43 Νομότ της Σενεγαλίας. Αυτό που βγάζει ως error ο επεξεργαστής μου είναι η αντίδρασή τους. Δείχνει πανικό, φόβο και απόγνωση. Αυτά μετριούνται αρνητικά στην κλίμακα των Νομότ, γνωστή και ως ανθρώπινη κλίμακα. Η "μεγάλη τιμή" είναι κάτι θετικό. Ο επεξεργαστής μου δείχνει αρνητικό πρόσημο αποτελέσματος επεξεργασίας με δεδομένα που έχουν θετικό πρόσημο. Το error μεταφράζεται ως "λάθος επεξεργασία, λάθος αποτέλεσμα" και με οδηγεί σε επανεκκίνηση.

Επανεκκίνηση.

Τα δεδομένα δεν έχουν αλλάξει.

Βλέπω ένα Νομότ να βγάζει διάφανο υγρό από τα μάτια του. Ο επεξεργαστής μου γράφει "δάκρυ" (σταγόνα υγρού που κυλάει από τους δακρυϊκούς πόρους του ματιού όταν κάποιος δακρύζει ή κλαίει ή λόγω κάποιου ερεθισμού). Βλέπω αυτόματα video και φωτογραφίες ντοκουμέντα. Η αντιστοιχία εικόνας και συναισθήματος δεν οδηγεί σε θετικό πρόσημο, αλλά σε αρνητικό. Error.

Ένα από τα Νομότ που θα υποστούν μετατροπή έρχεται κοντά μου τώρα. Η καταγραφή έχει ως εξής:

"Το μόνο που κάνει τη διαδικασία πιο ανθρώπινη είναι ότι μετά την μετατροπή, δεν θα θυμάμαι τίποτα από την ανθρώπινη ύπαρξή μου. Όπως κι εσύ τώρα, Γέρο, δεν θα καταλάβεις τίποτα από τον τερματισμό σου. Αυτό θα πει τύχη".

Ο επεξεργαστής μου ερμηνεύει τη λέξη "διαδιακασία" ως εξής: "σύνολο ενεργειών με καθορισμένη τάξη που αφορούν σε κάποιο σκοπό".

Ο επεξεργαστής μου ερμηνεύει τη λέξη "τύχη" ως εξής: "η δύναμη που υποτίθεται ότι επηρεάζει τα γεγονότα είτε προς μια θετική κατάληξη είτε προς μια αρνητική/καθετί που, χωρίς να έχει προβλεφθεί, καθορίζει την έκβαση των γεγονότων".

Error.

Μηχανισμός NMNKJ - Μόνιμος τερματισμός.