Πέμπτη 7 Μαρτίου 2013

Τσίκνα (τ)ώρα μηδέν.


24 ώρες πριν το δείπνο της Τσικνοπέμπτης:
Τα ψώνια δεν έχουν γίνει ή δεν έχουν γίνει σωστά. Τα ψόφια ζωντανά είναι σχεδόν ζωντανά, γιατί είναι φρέσκα και σε περίπτωση που δεν είναι τμήματα χημικοταϊσμένων αλόγων, παίζει να μην βγάλεις καρκίνο. Καλό. Εννοείται πως θα βγάλεις καρκίνο, όπως και να΄χει. Απλά, δεν το σκέφτεσαι, γιατί είναι Τσικνοπέμπτη αύριο τημπουτάνα μου μέσα και θες να φας σαν το ψόφιο ζώο που ψώνισες περίτεχνα, αφού την ίδια στιγμή απαντούσες σε inbox στο facebook μέσω κινητού.
U-lame level: 5/10... γιατί παίζει να μην διάλεξες καλό μεζέ, αφού έκανες texting.

18 ώρες πριν το δείπνο της Τσικνοπέμπτης:
Είναι αργά, δεν κοιμάσαι, είσαι σε στύση, δεν θες να κάνεις κάτι, γιατί θα σου πάρει ώρα και προσπαθείς να κοιμηθείς, περνάει η ώρα, οι αϋπνίες συνεχίζουν, μετανιώνεις με την ώρα που περνάει και δεν κάνεις κάτι για τη στύση σου, αλλά εξακολουθείς να μην κάνεις, γιατί πιστεύεις πως από λεπτό σε λεπτό θα ξεραθείς, κοιτάς το ρολόι, ξυπνάς σε 6 ώρες, αλλά ακόμα συνομιλείς με το ταβάνι, είναι πιο αργά, είσαι ακόμα σε στύση, ξυπνάς σε 5 ώρες, είναι αργά, ξυπνάς σε 4 ώρες... (κοιμήθηκες).
U-lame level: 7/10... γιατί δεν τυφλώνει και σε νανουρίζει πιο εύκολα, βλάκα.

12 ώρες πριν το δείπνο της Τσικνοπέμπτης:
Δεν είναι στο νούμερό σου όλο αυτό με την τσίκνα, αλλά δεν θες να είσαι στην απέξω, γιατί είσαι ο ορισμός του ψυχαναγκασμού. Εξού και ψώνισες τα ψόφια ζωντανά, που είναι σχεδόν ζωντανά. Δουλεύεις, αλλά τον εαυτό σου. Γιατί δεν βλέπεις γύρω σου γραφεία και υπολογιστές, αλλά τρομπέτες, σφηνάκια Jack Amaretto, θιάσους περιφερόμενους, ξύλινα σκαμπό, λάσπη στην είσοδο του καφενείου και Βλάχους του Αμερικάνικου Νότου να σου λένε με μασημένα, αποικιακά εγγλέζικα: "Σινγκ ε σονγκ, Τζάνις". Κι άντε να πείσεις τον παραδίπλα πως δεν έχεις κάνει ναρκωτικά πριν φύγεις από το σπίτι.
U-lame level: 7,5/10... γιατί πουθενά στο σκηνικό δεν αναφέρθηκε γκομενάκι, πάλι για τηνε πάρτη σου είσαι μόνο.

6 ώρες πριν το δείπνο της Τσικνοπέμπτης:
Είναι περίπου 3 το μεσημέρι, για την ακρίβεια 15:13. Αυτό σημαίνει πως ή αρχίζεις να ξυπνάς ή αρχίζεις να νυστάζεις. Γιατί ποτέ δεν έκανες ένα από τα δύο από το πρωί, ήσουν σε μια ξύπνια φάση REM, παλεύοντας να παραμείνεις εκεί για όσο πιο πολύ μπορείς, ίσως και για πάντα, γιατί στου ύπνου την REM φάση έχεις σταματήσει να ονειρεύεσαι. Το αυτό. Και πάνω που νυστάζεις, χαίρεσαι, ενώ πάνω που ξυπνάς, ξενερώνεις, γιατί τελευταία δεν θες να είσαι ξύπνιος. Και μεταξύ μας, ούτε αισθάνεσαι κιόλας.
U-lame level: 9/10... γιατί πιστεύεις πως δεν είσαι ξύπνιος, ενώ είσαι ξυπνιος.

Το δείπνο της Τσικνοπέμπτης:
Έφαγες τα ψόφια ζωντανά, δεν έχεις ύπνο, το avatar σου μιλάει στα social media, εσύ έχεις ακόμα στύση από χτες, χωρίς να θες να κάνεις κάτι ακόμα και τώρα που δεν κοιμάσαι, πίνεις Jack Amaretto, τραγουδάς με τη συνοδεία μιας τρομπέτας που ποτέ δεν υπήρξε, ενώ παίζει έναν τόνο κάτω από τη γέννησή της κι εσύ δεν το ξέρεις, γιατί δεν είσαι μουσικός, πουθενά γύρω σου δεν βλέπεις ανθρώπους, αλλά αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν κιόλας, οπότε μην τα βάζεις με το μυαλό σου, είσαι ξύπνιος, εξακολουθείς να μην αισθάνεσαι ξύπνιος, ξεκινάς να ρεύεσαι.
U-lame: 28,5/10... γιατί είσαι τόσο lame, όσο και το άθροισμα των U-lame levels σου από χτες το βράδυ.

Τσίκνα (τ)ώρα μηδέν. Καληνύχτα.


Τρίτη 5 Μαρτίου 2013

Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που γλείφεται κρύο.

Η εκδίκηση, ως ανταπόδοση του εκάστοτε κακού, είναι βασικά ρήμα. Έχει τις ρίζες του από την ύπαρξη της Παγγαίας, όπου όλοι το χρησιμοποιούσαν ως εξής: "Εγώ εκδίκηση/Εσύ εκδίκηση/Αυτός εκδίκηση..." και πάει λέγοντας. Πηγάζει από ασυναίσθητα συναισθήματα στο συνειδητό ασυνείδητο του ανθρώπου μέχρι και σήμερα, έχει άμεσο στόχο τον άλλον (έμμεσο τον ίδιο) και κάθε φορά το αποτέλεσμά της είναι να ψηλώνει τον έμμεσο στόχο της δύο πόντους ντροπής καμάρι.

Η εκδίκηση, ως ρήμα που είναι, μπορεί να σε ποδηγετήσει, να σου βάλει τα δύο πόδια σε ένα γάντι και να σε κάνει να χοροπηδάς ανάποδα, μέχρι να αποκτήσεις μυαλό στις πατούσες (παραπλάνηση). Έτσι, το αποτέλεσμα είναι να μπαίνεις σε μια διαδικασία αποσύνθεσης, αφού το λογικό σου δίνει τη θέση του στο παράλογό σου κι εσύ χαίρεσαι, γιατί, όπως σου είπα, μόλις ψήλωσες δύο πόντους.

Η εκδίκηση, ως παράγοντας ανάπτυξης ("πετάς μπόι", που λέμε), σε κάνει στρατευμένο ον. Γίνεται προτεραιότητά σου, τη λούζεσαι στον ύπνο σου, τη χαίρεσαι στον ξύπνιο σου και της χαϊδεύεις την τεστοστερόνη κάθε φορά που πάει να σου επαναφέρει τις πατούσες στο πάτωμα και να σε κοντύνει τρεις πόντους (όταν το σώμα επαναφέρεται, χάνεις μιάμιση φορά αυτό που κέρδισες, το τίμημα δεν είναι το ίδιο). Γιατί εκτός από ρήμα, η εκδίκηση είναι και γέννημα αρσενικών.

Η εκδίκηση, ως ρήμα και γέννημα αρσενικών, κάνει βουτιά στον εγωισμό του ανθρώπινου γένους και χάνεται μια για πάντα, σαν αλαζονική εξερεύνηση στον πάτο της τάφρου των Μαριάνων. Ενίοτε προκαλεί παροδική τύφλωση και πολλοί επιστήμονες ισχυρίζονται πως αυτό συνδέεται άρρηκτα με τη θεωρία που θέλει τα αγόρια να τυφλώνονται σε μικρή ηλικία, όταν παίζουν πολλές ώρες το πουλάκι τους. Γιατί, ως γέννημα αρσενικών, η εκδίκηση είναι και ρήμα της οικογένειας των "φαλλοκρατικών".

Η εκδίκηση, ως φαλλοκρατικό ρήμα, είναι ένα πιάτο που δεν τρώγεται, αλλά γλείφεται και μάλιστα από αυτόν που την επιδιώκει, όχι τον παραλήπτη αυτής. Πιο συγκεκριμένα, αφήνεται να λιώσει πάνω στις πατούσες, να στάξει κρύα και βασανιστικά στα γεννητικά όργανα, να στεγνώσει μεγάλη ποσότητά της πάνω τους και όση καταφέρει να γλιστρήσει, να πέσει στο στήθος και να σχηματίσει μια ακανόνιστη γραμμή προς το σαγόνι, που θα έχει ως αποτέλεσμα να εκβιάσει τη γλώσσα να τρέξει να μαζέψει όσους χυμούς προλάβει για την κατάποση. Εκτός κι αν τα υγρά συνεχίσουν την πορεία τους προς τη μύτη, κανείς δεν μπορεί να αλλάξει το νόμο της βαρύτητας.

Η εκδίκηση, ως φαλλοκρατικό ρήμα, παράγοντας ανάπτυξης και γέννημα αρσενικών, που γλείφεται κρύο, είναι αυτή που πάντα θα σε αφήνει νηστικό στην προσπάθειά σου να τη φας όλη και να χορτάσεις. Εκτός κι αν καταλάβεις τη μαλακία που σε δέρνει και φέρεις τα πόδια σου στο πάτωμα, χάνοντας τρεις πόντους σώματος και κερδίζοντας άπειρους πόντους ηρεμίας κι αξιοπρέπειας.