Περιμένεις πώς και πώς να πιεις καφέ στο κέντρο, γιατί είσαι cool και hip κι έχεις κι έναν λογαριασμό Instagram να ενημερώσεις. Κι έναν Facebook. Κι έναν στο Twitter και μερικά sex apps, που ίσως χρειάζονται επαναπροσδιορισμό του GPS. Έχεις να φας κάτι στο νέο hotspot με φαλάφελ από φασόλια μαυρομάτικα, γιατί έχει μεγάλη ουρά. Και γενικά όπου έχει ουρά, κάτι καλό κρέμεται. Έχεις να δεις τους φίλους σου, που παντού τους παρουσιάζεις ως κολλητούς, γιατί κάνετε παρέα συνέχεια εδώ και 6 μήνες. Οπότε παίζει το πάρτι του Σαββάτου, που ποτέ δεν περνάς καλά, αλλά πρέπει να πας, για να μη σε πουν και ξενέρωτο. Κι άντε μετά να πεις ότι είσαι ευτυχισμένος και να μην ανοίξει η Γη να σε κάνει λίπασμα για τα φασόλια που θα φυτευτούν. Πριν 6 μήνες να πούμε ότι είχες άλλους κολλητούς, που τους υπεραγαπούσες, μέχρι που σου γάμησαν τον γκόμενο ή τη γκόμενα. Βασικά, περιμένεις οι νέοι κολλητοί να σου κάνουν τη μαλακία στη γωνία που έχει ουρά για φαλάφελ από φασόλια μαυρομάτικα και για αυτό έχεις γνωρίσει και μερικές άλλες καβάτζες, που τα λέτε πού και πού, ώστε στη μαλακία αυτή να αρχίσεις να τους παρουσιάζεις ως κολλητούς. Γιατί ο συναισθηματικός εκβιασμός απέναντι σε ανθρώπους που δεν ξέρεις, παρουσιάζοντάς τους ως κολλητούς παντού, χωρίς να τους ρωτήσεις, είναι ο μοναδικός τρόπος να επιβιώσεις σε έναν κύκλο αμετανόητων, συναισθηματικά κενών όντων. Γιατί, deep in your heart... oh well, αηδίες. Φυσικά και περιμένεις το brunch της Κυριακής κάπου έξω από το κέντρο, στο Κουκάκι για παράδειγμα. Για να έχεις να πεις μετά "Εγώ κέντρο; Όχι ρε, το έχω κόψει, δεν πολυπηγαίνω". Και μετά ξεκούραση. Γιατί έχει τη λιγότερη βαρύτητα στις προτεραιότητές σου. Εκτός κι αν όλοι συμφωνήσετε να ξεκουραστείτε για ένα Σαββατοκύριακο, οπότε μπορείς να κοιμηθείς, να διαβάσεις ένα βιβλίο, να πας σινεμά (με φίλο που θέλει κι εκείνος, συνωμοτικά) ή να πας στην παραλία να ξορκίσεις το κακό στη μητέρα θάλασσα.
Ξυπνάς το Σάββατο και δεν έχει καφέ στον κόσμο. Οι λέξεις Instagram και Facebook δεν υπάρχουν σε κανένα λεξιλόγιο και δεν μπορείς να τις κάνεις google search, γιατί κι η λέξη Internet είναι άγνωστη. Δεν τη γράφει καμία εγκυκλοπαίδεια. Τα μοναδικά πάρτι που παίζουν είναι τυχαία κι όπου τα πετύχεις. Κανένας φίλος δεν σου γάμησε το γκόμενο ή τη γκόμενα. Οι κολλητοί σου έχουν να κάνουν πράγματα χωρίς εσένα και κανείς δεν σε παρουσιάζει ως κολλητό, γιατί η λέξη είναι τόσο πασέ όσο κι η λέξη hip. Το brunch το τρως ανά πάσα στιγμή μέσα στην ημέρα και στο Κουκάκι αν πας, θα βρεις μαγαζιά ανοιχτά με κόσμο που δεν ξέρεις. Επίσης, το Κουκάκι δεν είναι στο κέντρο αλλά κάπου στα Μάταλα. Κανένας συναισθηματικός εκβιασμός, κανένας ψυχαναγκασμός, κανένας κύκλος όντων. Μόνο μισάνοιχτοι κύκλοι ελεύθερων ανθρώπων, που κάθε γωνία τους κρέμεται για μια χειραψία, όπως οι ουρές για τα φαλάφελ από φασόλια μαυρομάτικα.
Δεν σε αφορά τίποτα από όλα αυτά. You only live once, bitchez! Μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο, όντας ξένος μέσα σε ξένο περιβάλλον, προσπαθείς να το κάνεις δικό σου. Οπότε η λύση είναι απλή: Πίνεις καφέ εκεί που έχει κόσμο, παρόλο που δεν σου αρέσει. Γνωρίζεις ωραία ντυμένα αγόρια και κορίτσια που τρώνε βιολογικά φαγητά και ζητάς τα τηλέφωνά τους, αποθηκεύοντάς τους ως κολλητούς, για να πάρεις χαρά. Αγοράζεις μια φωτογραφική μηχανή και βγάζεις φωτογραφίες, τις εμφανίζεις και τις μοιράζεις στους νέους κολλητούς, γράφοντας από κάτω αφιερώσεις, την ίδια στιγμή που τους καλείς όλους για brunch την Κυριακή στο σπίτι σου. Θα έχεις φτιάξει κάτι που μοιάζει με φαλάφελ από φασόλια μαυρομάτικα, για να τους κάνεις να σε αγαπήσουν, γιατί you don't fuck with menus. Να σε αγαπήσουν μόνοι τους; Καλό! Και όλη την υπόλοιπη ώρα ψάχνεις για σεξ στα στενά, γιατί δεν ξέρεις πώς λειτουργεί αυτή η νέα κάστα στην οποία μπήκες απρόσκλητος. Και δεν ξέρεις να φλερτάρεις. #fail.
Τελικά, μπορείς να γίνεις ο εαυτός που πάντα ήθελες σε ένα παρθένο περιβάλλον, επιλέγοντας τα πάντα από την αρχή; Ή όπου κι αν πας, θα είσαι θύτης των στόχων που στην καρδιά σου δεν παίζουν καμία σημασία, μόνο και μόνο για να ικανοποιήσεις τις προδιαγραφές της πιο σκληρής πραγματικότητας όλων των εποχών; Κι αν προσγειωνόσουν απότομα στην γνώριμη πραγματικότητα, θα έκανες άλλες επιλογές ή θα έπεφτες πάλι με τα μούτρα στο κυνήγι ενός άρτιου άβαταρ, που πάει με το μενού;
You only live once. Fuck menus.
